سپید ۲۶
زخمی ام! پشت بال های کبوتر
مخفیانه آه می کشم
آهوهای گریزان اندیشه ام
طعمه ی گرگ های پاییزی اند
فصل فرار برگ هاست از زندانِ درخت…
فصل بلوغ نسیم در پنجره
عرق ریزی شبنم در شب بو
اصلا فصل شاملوست
فصل فروغ است
فصل سهراب و. ….
“رازِک “
آخرین شعر سپید