سپید ۹

Published 28 جولای 2018

ستاره ها نعش مرا به خورشید می برند
در عبورم
سیاه چاله ها شیون می کنند
تابستان لجباز، بدرقه ام می کند
تیر برافروخته
مرداد عرق ریزان
قیافه ی شهریور

Published 27 جولای 2018

آخرین شعر سپید

سپید ۳۵

تو در گلدان مادرت روییدی آبانماهو سرت را با شبنم صبحگاه شستندگریه می کردی و آفتاب هنوزطلوع نکرده بود بی درنگ ابری سر رسید و بارانی باریدآسمان هم با تو گریه می کرد بی انکه بداند چرا؟خرمای” تاپو” بعد از سه ماه “دوشو” پس میدادو مادرت می خورد تا شیر بیاوردشیر آورد و در تو جاری …

آخرین غزل

غزل ۲۶

جمعه از دور دست می آیدنه چراغی نه نورِ بی نفسینه نسیمی برای آرامش نه تبر تا که بشکند قفسینه عبایی به بر نه شمشیرینه به اسبی سوار ، می آیدنه به لب آیه ای و تکبیریخسته و بیقرار می آید آه ای جمعه ، جمعه مهدی کو؟دلمان آتش است و خاکسترنه کسی گریه می کند …