جنگل
کوه
دریا

پشتِ نگاهی زرد،
آسمانی سبز است “جنگل”

وقتی ستاره ها می خوابند
بهانه ی محکم طبیعت “کوه”
برای جداماندمان کافی ست

کمی فکر کن!
تقویم جعلی ست
شنبه ها اول جمعه بودند
و روزهای دیگر :
یک . دو. سه…
انگار موجی سرگردان!
که ما را می بلعد”دریا”

درخت
رود
ساحل
و
ابر، جزیی از من که می بارد
کتاب ها نمی فهمند ، موضوع چیست!
آدمِ پشتِ نقاب
دغدغه ی فردای من است…
امیدوارم گنجشک باشم بخاطر درخت
و ماهی در خاطر رود
و جای پایی در خاطر ساحل
تا خوب بفهمم…
خوب فهمیدن بهشت است
و نفهمیدن جهنم …
جهنم را نمیشود دکتر برد
دکتر را چرا !!!

“رازِک “

دختری از کوه پایین آمد
دردش پلنگ …
و دندان شیری اش به گردن
گرگ ها بو کشیدند
از پلنگ به دام گرگ ها افتاد
قرن بیستم میلادی
شروع کریسمس ، آتشی که بجان
کاج هاست …
کودکی که ایستاده به دنیا آمده
مادرش قربانی شب های معبد بود
خدایان ترسیدند، به انتقام برخیزد…
مجسمه های هولناک دست می زنند
انگار عروسی هُبل است…
لات به زبان خاگستری برای دخترک
شعر می خواند.
سرخ پوستی از پشت چادر جیغ …
ماه را نشان می دهد …
وقت شیون خروس هاست.
صبح بعد از جنگ های صلیبی
به شهرها باز می گردد.
تابوی خدای هفت رنگ شکست.
اینجا کودکی دست به عصا راه می رود
تابوت مادرش در جیب …
کبریت حرف آخر مادرش بود.
و نسخه ای که خطش چکشی…
با صدایی ارام در گوش مسافر زمزمه می کرد
چشم هایت را بتکان… چیزی به بال کبوتر نمانده
انتهای شب بیداریست. دل ها درمسیر باد خاموشند.
بگذارید دخترک از کوه بیاید
و پلنگ را در آغوش بگیرد…

“رازِک “